Waarom filmjaar 2017 alleen maar kan tegenvallen

Sequel hier, spin-off daar. Prequel doen? Uitgeven maar!

Het ooit zo machtige Hollywood kampt de laatste jaren met forse problemen. Niet in de portemonnee welteverstaan, want ieder jaar lijkt de omzet van de filmindustrie records te verbreken. Neen, het probleem van Hollywood is de laatste jaren het gebrek aan ballen. Praktisch iedere titel is een reboot, sequel, prequel of spin-off. Waar zijn de unieke ideeën gebleven? Waarom moet ieder succes opgevolgd worden door twee ondermaatse sequels, een gelijknamige achtbaan in een pretpark, een spin-off-serie op Netflix, een prequel, een losstaande comic-reeks, veel te dure actiefiguren en een nieuw soort ontbijtgranen?

Een greep uit een veel te lange lijst sequels en reboots die we dit jaar in de bioscoop mogen verwachten:
John Wick 2
Trainspotting 2
Star Wars: Episode VIII
The Fate of the Furious
Blade Runner 2049
Fifty Shades Darker
Kingsman: The Golden Circle
Guardians of the Galaxy Vol. 2
Alien: Covenant
Logan
Thor 3: Ragnarok
Kong: Skull Island
World War Z 2
Saw: Legacy
Pirates of the Caribbean: Dead Men Tell No Tales
War for the Planet of the Apes
Resident Evil: The Final Chapter
Transformers: The Last Knight
Creed 2
Justice League
Wonder Woman
Insidious: Chapter 4
Spider-Man: Homecoming
Cars 3
Beauty and the Beast
Power Rangers
Baywatch
Paddington 2
Soldado
Dispicable Me 3
Annabelle 2
Pitch Perfect 3
Bad Mom’s Christmas

Begrijp me niet verkeerd, een Star Wars-sequel zal mij nooit tegenvallen. Ja, ik wil meer van John Wick zien in deel 2 en ja, de nieuwe Blade Runner kan heel erg tof worden. Zelfs het vervolg op het meesterwerk Sicario kan zomaar een Oscar binnenslepen. Maar kijk toch eens naar die lijst. Kijk dan! Zitten we echt te wachten op nog een metalen, emotieloze knokpartij met ontploffingen in de nieuwe Transformers? Is de Alien-serie niet al heel lang ondermaats? Zitten we daadwerkelijk te wachten op een Fast&Furious zonder Paul Walker? Zit de wereld op nog meer martelporno in de vorm van nóg een Saw sequel te wachten? Moeten zelfs klassiekers als Baywatch, King Kong en Beauty and the Beast opnieuw gemaakt worden?

En dan hebben we het nog niet eens gehad over de oneindige hoeveelheid superheldenfilms. Wat denken ze toch in het pittoreske Hollywood? Geef iedere superheld een eigen driedelige filmreeks voor maximale omzet. Laat een aantal superhelden samen een team vormen. Plottwist: superhelden nemen het nu ineens tegen elkaar op. Laten we voor de derde keer in slechts vijftien jaar een nieuwe Spider-Man-reeks maken waarin hij – houd je vast – weer op de middelbare school zit en zijn krachten ontdekt. Ik word er zo moe van.

Ik kan ook nog wel wat bedenken, Hollywood. Wat dachten jullie van Titanic 2: Another Iceberg? Batman Begins Again. Een Jar Jar Binks: Origins? X-Men: Days of Yesterday’s Past Future. Terminator: Termination of the Terminator? Madder Max: Mad Max to the Max misschien?

Alle gekkigheid op een stokje, het kan in 2017 twee kanten op. Of alle vervolgen en reboots vallen uitermate tegen, waardoor stand alone pareltjes als Sicario, John Wick of Trainspotting effectief in verschrikkelijke series veranderen. Herinner je je The Matrix nog? Of de bovengenoemde titels vallen wel mee, wat tot gevolg heeft dat we dezelfde verhalen nog een keer te zien krijgen met nóg spectaculairdere CGI.

Ik hoor je denken: “Dan was 2017 toch een prima filmjaar?” Wellicht, maar vergeet niet dat al het geld dat in deze titels gestoken wordt, niet meer uitgegeven kan worden aan originele, vernieuwende ideeën. Producenten en bedrijven als Warner Bros. en Fox lijken geen risico’s meer te nemen. Wat is kunst als het niet controversieel is? Nog veel belangrijker: ons zuurverdiende geld kan ook maar één keer uitgegeven worden. Waarom zou je dan naar een nieuwe, onbekende film gaan als je weet dat de nieuwste Marvel-film ook in de bios is?

Zolang wij, de consumenten, filmmakers steeds belonen voor het herkauwen van oude concepten, krijgen wij ook niets anders meer te zien dan pulp. Nogmaals, een deel van de waslijst aan sequels zal ongetwijfeld zowel door critici als de consument gewaardeerd worden, maar op een gegeven moment zullen we allemaal moe worden van dezelfde verhalen. Als het zover is, zal het moeilijk worden om filmmakers te vinden die nog wel de vaardigheden bezitten om prachtige, unieke kunstwerken te maken.