Wanneer we de stelregel “Alles kan altijd beter” hanteren, moet het antwoord ‘Ja’ zijn. Maar wanneer je het mij persoonlijk vraagt, dan zeg ik dat nog realistischer simpelweg eng wordt.
Eng omdat de grenzen tussen de realiteit en fictie volledig vervagen. Je kunt niet meer op basis van je eigen waarneming beoordelen of iets echt of fake is. We zagen eerder al hoe realistisch en gedetailleerd personen 3D gerenderd kunnen worden.
Het natuurgetrouw weergeven van het gelaat van een mens is daarbij misschien nog wel het meest complex. In onderstaande video zie je een bewegend oog. Als je niet beter zou weten, dan zou je zweren naar een echt oog te kijken. Bizar!
[gv data=”TAZIvyAJfeM”][/gv]
Er zijn hele forums met gasten die steeds realistischer renders posten van digitale ‘mensen’. Heel erg knap. Ik hou het bij producten, dat is al lastig genoeg.
Poeh, da’s inderdaad behoorlijk freaky. Wel indrukwekkend om te zien hoeveel vooruitgang er geboekt is op het vlak van 3D-animatie de afgelopen 20 of wat jaren. Ik herinner me nog prima hoe verbaasd ik was over de eerste 3D-games zoals Wolfenstein, Doom en Duke3D, en de grafische pracht van de eerste 3DMarks. Om dan nu iets te zien zoals dit oog… Ik word er een beetje ongemakkelijk van zelfs. Het zal denk ik trouwens wel nog enkele jaren duren alvorens we deze mate van detail op grote schaal toegepast gaan zien in interactieve toepassingen. Ik kan me inbeelden dat een virtuele wereld vol personages met zulk detail een serieuze hoop GPU-power vergt. In films zal dit wel al wat vlugger gebruikt gaan worden, maar dat is dan ook een passief medium.
Overigens, hoe waanzinnig gedetailleerd en foto-realistisch bovenstaande animatie ook mag zijn, ik zie toch nog steeds dat het net niet echt is. Ik zie sowieso altijd vrijwel direct of iets CGI is of niet. Volgens mij ligt dat aan dat Hobson-Gibbs deeltje. Overigens eentje waarvan ik vrijwel zeker ben dat we het nooit gaan kunnen namaken in een virtuele omgeving, en wel omwille van de willekeurige natuur van het beestje. 0’en 1’tjes berekenen is uiteindelijk maar een kleintje, maar alles daartussen tot op weet-ik-hoeveel cijfers na de komma plus dat dan nog eens op dynamische wijze verwerken in een virtuele omgeving : vergeet het.