Met de nieuwe mechanieken van Origin gaat Odyssey een heel nieuw tijdperk met een heel nieuw verhaal-systeem aan.
Assassin’s Creed gaat in de sferen van 300 en snijdt daarmee een historische setting aan die we nog niet kennen van de populaire reeks. Sinds de afgelopen game in de serie, het populaire Assassin’s Creed Origin, zijn de games van Ubisoft daarentegen een iets andere weg in geslagen. Was dat een goede afslag of zijn ze helemaal verkeerd gereden? Volgens de reviewers zit het in elk geval wel snor.
Polygon
Met de introductie van de Oudheid in Odyssey gaat Ubisoft voor een interessante omgeving, zowel kwa historische ingevingen als wat betreft de prachtige omgevingen zelf. Laat dat nou gelijk een van de sterktepunten van de game zijn.
“De omgeving is een prachtige montage van zonovergoten eilanden, door oorlog geteisterde stadjes en woekerende oude steden. Van het prachtige en gigantische Parthenon tot de kleinste vlinder; Odyssey is een plek van intens visueel genot.”
[gv data=”u7_Ucy3WUN8″][/gv]
Tot op zekere hoogte is dat daarentegen niet nieuw voor de serie. Het kiezen van je hoofdpersonage daarentegen wel, wat een hoop creatieve ruimte voor de schrijvers vrijmaakt. “Voor het eerst kan ik kiezen om een man (Alexios) of een vrouw (Kassandra) te spelen. Ik koos voor die laatste. We vinden Kassandra jeugdig, ambitieus, energiek en gefrustreerd.” Polygon noemt haar dan ook eindelijk een hoofdpersoon met karakter en eigen, interessante eigenschappen.
Game Informer
Ook Game Informer benadrukt de nieuwe verhalende weg die Assassin’s Creed in ingeslagen. “Veel bekende mythologische verhalen bevatten een demigod of uitzonderlijk individu geboren uit een mens en een godheid. Die helden bereiken geweldige dingen dankzij hun goddelijke voorgeschiedenis, maar kunnen nooit écht een God worden vanwege hun sterfelijke kant. Odyssey verkeert ook in die mythologische tussenwereld.”
Maar waar Odyssey fantastisch scoort op het gebied van verhaal en omgeving, laat de gameplay wat te wensen over. Jazeker, de AC-reeks heeft altijd een hoop gerust op herhaaldelijke taken en generieke missies. Odyssey probeert wanhopig uit die mal te breken, maar slaagt daar uiteindelijk slechts deels in.
“Het oude Griekenland is gevuld met activiteiten zoals het ruimen van kampementen, het infiltreren van forten en het voeren van oorlog. Ik vond die objectives tof, maar ik snakte naar meer scenario’s die minder random en juist meer ‘ontworpen’ voelden. In plaats daarval voelt Odyssey als een ecosysteem dat aan zijn eigen lot wordt overgelaten zonder verdere autoritaire inmenging.”
Het ziet ernaar uit dat nieuwe RPG-hoek waar de Assassin’s Creed-reeks zich in begeeft, een welbekend probleem met zich meebrengt: leuk keuzevrijheid, maar zonder een duidelijk doel en gestroomlijnde progressie wordt het openen van nóg een kist met loot of het verslaan van nóg een patrouille soldaten uiteindelijk saai.
IGN Benelux
Dus, is Odyssey de titel in de reeks die eindelijk oude mallen doorbreekt en de nieuwe richting van de serie perfectioneert? Nou, een beetje. “Het nieuwe keuze systeem is goed uitgevoerd waardoor je nog meer geboeid bent tijdens de conversaties en jouw acties invloed hebben op het verloop van de quest en het hoofdverhaal.”
[gv data=”gENNqLpefa4″][/gv]
Tegelijkertijd zijn welbekende Assassin’s Creed-bugs en de wederom gebruikelijke (relatief) slechte voice-performances soms tergend. IGN Benelux stelt dan ook dat Odyssey nog een paar patches nodig heeft om een volledig toffe ervaring te realiseren. Althans, als je van de reeks houdt, want de nieuwste game voegt een hoop toe zonder mogelijke (oude) problemen te verhelpen.
“De focus van Odyssey ligt meer op jouw vrijheid en de game slaagt hier goed in door je enorm veel activiteiten te bieden die allemaal belonen. De combat uit Origins is verbeterd en blijft na tientallen uren meer dan vermakelijk, omdat je constant nieuwe aanvallen vrijspeelt en de game op meerdere manieren kan spelen.”
