Het Standoff Suicide Bomber Detection System, oftewel SSBDS, zou wel eens een revolutie in de bestrijding van terrorisme kunnen betekenen.
(Van het systeem is geen foto beschikbaar; boven afgebeeld is een robot die bommen onschadelijk maakt)
Verborgen bommen en bomvesten opsporen vanaf meer dan een voetbalveld afstand, dat moet de SSBDS mogelijk maken als de ontwikkeling is afgerond. Een eerdere versie van deze multi-sensor-technologie werd al gebruikt in 2012 in Afghanistan. Die versie werd ontwikkeld door onderzoekers van het Joint Improvised-Threat Defeat Agency, of JIDA, om troepen op bases in vijandelijk gebied te beschermen. Na de aanslagen in Parijs denkt JIDA dat toepassing in de bescherming tegen terreur voor de hand ligt.
De gebruikte techniek is helaas niet echt compact te krijgen, dus een handheld-device staat niet op de planning. Wel moet het op termijn mogelijk zijn het in te bouwen in belangrijke gebouwen of op andere strategische plaatsen. Zo kunnen stadions, stations, winkelcentra én de omliggende omgeving worden beveiligd.
Zo werkt het
Het SSBDS meet een mix van midden- en lange golf-straling, in combinatie met de zogeheten terahertz golflengte, middels meerdere sensoren. Daarnaast laat hij beelden zien via verschillende perspectieven: zwart- en wit infrarood, fel oranje terahertz, en standaard. Afwijkingen worden weergegeven als donkere plekken of gaten waar oranje of wit te zien zou moeten zijn.
Om het SSBDS te verbeteren willen de ontwikkelaars hyperspectrale straling toevoegen, die de kans op ‘valse positieven’ (afwijkingen die in werkelijkheid geen afwijkingen zijn – hinderlijk als het om een niet-bestaand bomvest gaat natuurlijk) verkleint. Zonlicht kan namelijk de terahertz-sensor verstoren, zo blijkt uit het gebruik in Afghanistan. Daarnaast hoopt men zo de opsporingsafstand verder te vergroten.
In deze fase is SSBDS een zeer duur systeem: een enkel exemplaar zou ongeveer een miljoen dollar kosten. Dat kan veranderen als er meer exemplaren worden geproduceerd.
