Internationale Rode Kruis tegen gamers: jongens, even kappen nou met de oorlogsmisdaden!

Het blijft een gek contrast, en niet een beetje morbide. In Oekraïne woedt de heftigste oorlog op Europees grondgebied sinds WOII. Een ouderwetse ‘war of aggression’ met imperialistische ondertonen. Ondertussen kijkt menig Europees en Amerikaans wapenproducent handenwrijvend toe. De laatste oorlog in Afrika is nog niet uit de nieuwscyclus verdwenen, of daar vlamt weer een latent conflict op. Dit keer in Sudan. Aan de andere kant van de aardkloot blijft de vraag waar China begint en ophoudt reden zijn voor (vooralsnog) performatief wapengekletter. 

Toch worden veruit de meeste trekkers overgehaald in ‘cyber space’. Wat voor vele ongelukkigen een harde realiteit is, vormt voor miljoenen een leuk tijdverdrijf. In een ontelbaar aantal games schieten en “moorden” gamers er elke dag weer lustig op los.

Oorlog op je scherm!

Dat er een wezenlijk verschil bestaat tussen geweld in games en echt geweld mag duidelijk wezen. Ikzelf heb ontelbare liters bloed vergoten in shooters, hack & slashers en strategy games. Maar bij het zien van de openingsscène van Saving Private Ryan, berucht bij veteranen voor het triggeren van PTSS, word ik al een beetje misselijk. Om maar te zwijgen over beelden van bloedende burgers en soldaten in het nieuws en in documentaires. Al decennialang slaan ouders over de hele wereld alarm betreffende het digitale geweld waaraan hun dierbare kroost wordt blootgesteld. Echter, onderzoek toont aan dat er geen wezenlijk verband is tussen online geweld en gewelddadig handelen in de echte wereld.

Gamers en het Internationale Rode Kruis

Toch ziet het Internationale Rode Kruis reden om digitaal geweld aan de kaak te stellen, en niet voor het eerst! Reeds in 2013 opperde het IRK dat geweld in games aan dezelfde regels gehouden moet worden als echte oorlogen. Het is een geluid dat destijds uit meerdere richtingen te horen was: games werden zo realistisch bevonden dat men vreesde dat gamers minder gevoelig zouden worden voor echt geweld. Of wellicht zelfs sneller geweld zouden inzetten.

De oplossing die door het IRK werd aangedragen was als volgt: gamers moeten worden beloond voor het volgen van de regels die gelden voor gewapende conflicten, waar straffen moeten gelden voor het breken ervan. Oftewel het begaan van oorlogsmisdaden. Tien jaar later is er weinig gedaan met de suggestie. Maar het Rode Kruis geeft het nog niet op!

Play By The Rules

selective focus of angry cyber sportsman in headphones playing video game with joystick

Een nieuw decennium, een nieuwe campagne, maar met in brede lijnen dezelfde boodschap. Dit keer spreekt het IRK niet de ontwikkelaars van games aan, maar de games zelf. Via een website en het streaming platform Twitch brengen ze de boodschap direct aan de man. Ja gamen is leuk. Maar wat jij vertier noemt, is voor velen dodelijk serieus. Zo lees je op de website van het IRK haar website. Met een klein legertje aan streamers trekt het IRK het debat binnen. De streamers houden zich tijdens het gamen aan de regels die gelden voor gewapende conflicten, en bespreken samen met de kijkers het onderwerp. Deze regels bestaan met een goede reden: het beschermen van mensenlevens.

Of het gedrag van gamers daadwerkelijk veranderd zal worden door de campagne lijkt mij twijfelachtig. De vraag of het gedrag van gamers verandering behoeft, lijkt tenslotte eerder een nee dan een ja te zijn. Toch valt er gezien de oorlogen die over de hele wereld woeden, en het laatste decennium steeds dichter bij “huis” komen, wat te zeggen voor de actie van het IRK. Aandacht vragen voor echte oorlogsmisdaden via games heeft potentie. Je maten overhoop blaffen in een potje Fortnite mag wat mij betreft zonder uitdraai van het Verdrag van Genève op zak. Toch kan het geen kwaad in je achterhoofd te houden dat het gesimuleerde geweld op je scherm een wereldlijke equivalent kent. Wellicht dat uit die kennis wat goeds voort kan komen.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *