Maar misschien ook niet. Het hangt ervan af wat de EU en de USA met elkaar afspreken in het nieuwe privacyverdrag.
De EU en de Verenigde Staten hadden tot begin deze maand een verdrag over de opslag van gegevens van burgers uit de EU op computers in de VS. Dat vijftien jaar oude verdrag, Safe Harbor, werd alleen door het hoogste gerechtshof van de Europese Unie ongeldig verklaard. De rechter vonden onze gegevens niet goed genoeg beschermd tegen teveel meekijkers.
Het nieuwe verdrag, waar overigens al twee jaar over werd onderhandeld, is nu bijna klaar en vandaag kan het tot een akkoord komen. Het is nog even afwachten hoe ervoor gezorgd moet worden dat alles ook echt afgedwongen kan worden aan beide kanten.
Maar waar nu nog over onderhandeld wordt is hoe en wanneer de Amerikaanse inlichtingendiensten toegang kunnen krijgen tot de gegevens. Dus helemaal veilig is het allemaal nog niet. Maar de eurocommissaris die erover gaat heeft beloofd om in ieder geval voortaan beter samen te werken met de privacywaakhonden. Maar goed, zie hier wie er de privacybeurs sponsoren.
Privacy is een grondrecht.
Het is je dus standaard gegeven.
En het is een keuze om het op te geven.
Grootste verzamelaar van privé-gegevens is dan ook niet de overheid, maar zijn bedrijven.
Dat de Amerikaanse overheid door dit verdrag zomaar het recht krijgt om toegang tot mijn ‘europese’ gegevens is absurd natuurlijk. Het lijkt mij gezond om hen geen jurisdictie hier te geven, en informatieverzoeken van informatie over Nederlanders allemaal individueel te laten toetsen door een Europese of nog beter een Nederlandse rechter.
Het gaat hier dus om gegevens van Europeanen die zijn opgeslagen in Amerikaanse databases. Daarom is het van belang om vast te leggen wie er wanneer en op welke manier gebruik van mag maken. Met andere woorden dat grondrecht geldt niet vanzelf, het moet geregeld worden. Anders gaan bedrijven en overheden met al je gegevens aan de haal