NASA begint reisbureau naar Mars, Venus en Titan

Het duurt nog wel een tijdje voordat wij op vakantie kunnen naar de rest van het zonnestelsel. Maar ondertussen doet NASA haar best om de droom levend te houden met originele posters.

Om te beginnen een tripje naar onze naaste buur en tweelingplaneet, de planeet van de liefde. De oppervlakte van Venus is met temperaturen rond de 450 graden en een verstikkende kooldioxideatmosfeer met een verpletterend hoge druk van 95 atmosfeer, niet de meest ideale reisbestemming. Tenzij je levensmoe bent.

Maar een kilometer of 50-60 boven de ovenhete oppervlakte, liggen de temperaturen en de gasdruk ongeveer op aards niveau. Toekomstige bewoners van Venus zullen waarschijnlijk in drijvende aerostats, luchtballonnen dus, op deze hoogte blijven zweven. Omdat de soortelijke massa van atmosferische lucht twee derde van die van kooldioxide is, is onze lucht tegelijkertijd het gas waardoor deze ballonachtige ruimtekolonie blijft zweven. Verder is er waarschijnlijk weinig te beleven.

Op naar Mars

Dan begint nu onze reis naar de buitenplaneten. Om te beginnen: Mars. Deze kleine, koude woestijnachtige planeet is in feite qua leefomstandigheden de meest aandachtige binnen het zonnestelsel. Op de Noord- en Zuidpool wordt het zo koud dat kooldioxide bevriest. Als het hoogzomer is op Mars, kunnen temperaturen op de evenaar midden op de dag even de 20 graden aantikken. Waarschijnlijk zijn de plekken waar de verschillende Marsmissies zijn geland, in de toekomst toeristische bezienswaardigheden.

Dwergplaneet Ceres

Ceres is de grootste planetoïde in de planetoïdengordel en omvat ongeveer de helft van alle massa in deze gordel. Technisch gesproken is het een dwergplaneet. Vermoedelijk bestaat deze dwergplaneet, met een doorsnede van 500 km, voor minstens een kwart uit water. Dat zal het een gewilde bestemming maken voor ruimtevaarders die hun watervoorraad willen aanvullen. Want ook nucleaire raketten hebben een reactiemassa nodig om zich tegen af te zetten, en water is dan het meest voor de hand liggende materiaal.

Krachtige Jupiter

Jupiter, de grootste planeet van het zonnestelsel, heeft een extreem krachtig magnetisch veld. Onbeschermd overleef je een afdaling door dit magnetische veld niet. Maar ben je eenmaal vlak boven de “oppervlakte” van de gasreus, dan kan je dankzij dit extreem sterke veld genieten van spectaculaire aurora’s. Het meest spectaculaire noorder- en zuiderlicht van het zonnestelsel.

Jupiter is een gasreus, waardoor je alleen in een aerostaat, zoals een ballon, op deze plaats kan verblijven. De atmosfeer van Jupiter bestaat voornamelijk uit waterstof en helium, waardoor de ballon enorm groot zal zijn en gevuld zal zijn met puur waterstof of vacuüm om te kunnen blijven drijven.

Maan Europa

Waarschijnlijk de meest interessante maan van Jupiter is Europa. Dit, omdat de kans aanwezig is dat hier op leven voorkomt. De maan is bedekt met een dikke ijslaag, met daaronder een oceaan. De getijdekrachten van Jupiter kneden Europa en houden de maan warm, wat een energiebron voor leven zou kunnen vormen.

Als er leven voorkomt op Europa, zal dit waarschijnlijk een gewilde toeristische bestemming worden.

Titan, de maan van Saturnus

De grootste maan van Saturnus, Titan, lijkt op het eerste gezicht verrassend veel op de aarde. Zo zijn er oceanen, regen en een atmosferische kringloop. Maar hoe kan dat, met temperaturen die ver onder het nulpunt liggen? De vloeistof die je ziet, is geen water maar methaan, het goedje wat uit je gasfornuis komt. De rotsen bestaan uit waterijs, dat bij deze zeer lage temperatuur zich gedraagt als een gesteente. Het spectaculaire gezicht op de ringen van Saturnus, met de mogelijkheid om een boottochtje te maken op een methaanmeer, maakt van Titan waarschijnlijk een interessante toeristische bestemming.

Ijsmaan Enceladus

Het kleine ijsmaantje Enceladus is waarschijnlijk het spectaculairste onderdeel van de reis. Het binnenste wordt voortdurend gekneed door Saturnus, waardoor er geregeld ijsfonteinen het heelal in sproeien. Door de lage zwaartekracht bereiken deze een enorme hoogte. Waarschijnlijk is dit een van de spectaculairste fenomenen van het zonnestelsel.

In het ijsmaantje komt dus vloeibaar water voor, en waar water is, kan leven voorkomen. Astronomen hebben een missie voorgesteld, waarbij een ruimtevaartuig een monster probeert te nemen van het uitgespuwde ijs. Als er leven voorkomt op (of liever gezegd: in) Enceladus, dan is dit een makkelijke manier om er achter te komen.

Toekomstverwachting van deze tour

De Voyager missies van vorige eeuw maken gebruik van een unieke positie in de hemel van de vier reuzenplaneten. Deze komt maar eens in de 173 jaar voor. Daardoor konden deze ruimtesondes alle vier planeten een bezoekje brengen zonder veel brandstof te gebruiken. Waarschijnlijk zullen ruimtereizigers in de toekomst niet zoveel geduld hebben en direct naar de bestemming waar ze willen zijn, vliegen. Dus of er veel liefhebbers zullen zijn voor deze toer is de vraag…