Politie mag je vinger tegen de telefoonsensor drukken

vingerafdruksensor-ontgrendelen-politie
Toch mogen ze de digitale marteling niet volledig uitvoeren.

Zoals zo vaak loopt de rechtspraak achter de feiten aan. De ontwikkelingen in de maatschappij gaan zo snel dat de wetgever alleen achteraf kan reageren. In de tussentijd proberen de rechtbanken en Hoge Raad met vonnissen en jurisprudentie de wet toe te passen in schemergebieden. Dit zien we ook terug bij criminelen die een telefoon met vingerafdruksensor hebben. Mag je nu de verdachte nu wel of niet zomaar vragen om hun telefoon met vingerafdruksensor te ontgrendelen? Mag een politie-agent de verdachte een beetje ‘helpen’ als hij niet wil, maar nog leeft? Vandaag kwam er weer een beetje duidelijkheid. De positie van de dader zorgt er echter voor dat die duidelijkheid direct weer om zeep geholpen wordt.

De rechter deed vandaag uitspraak in een zaak tegen een aantal criminelen die van phishing worden verdacht. Tijdens het onderzoek heeft de politie een telefoon met vingerafdruksensor gevonden. De verdachte wilde zijn telefoon niet ontgrendelen, waarop de politie de verdachte heeft geboeid en onder dwang zijn duim tegen de vingerafdruksensor heeft geduwd, waardoor de telefoon ontgrendelde. Vervolgens is de telefoon onderzocht en werd er bewijs gevonden. Dit bewijs is gebruikt in de zaak tegen deze verdachte en daar was zijn advocaat het niet mee eens. Hij vond dat deze manier van handelen in strijd was met het beginsel dat een verdachte niet actief mee hoeft te werken aan zijn eigen veroordeling. Ook vond de advocaat dat inbreuk is gemaakt op de lichamelijke integriteit van de verdachte en schending van zijn privacy en/of persoonlijke levenssfeer. Ook refereerde de advocaat aan een vonnis van de Hoge Raad uit 2017 waarin was bepaald dat het volledig uitlezen van een smartphone alleen mag na toestemming van de officier van justitie.

De rechter zette de gehaktmolen aan bij het vonnis. Er was slechts een beperkte inbreuk op de lichamelijke integriteit gepleegd door de duim tegen de sensor te plaatsen. Ook hoefde de verdachte volgens de rechter geen actieve handeling te doen, zodat hij niet actief meewerkt aan zijn eigen veroordeling. Tot slot vond de rechter dat men in 2016, toen de gebeurtenis plaatsvond nog geen rekening hoefde te houden met de uitspraak van de Hoge Raad die pas in 2017 zou komen. Kortom, het bewijs werd toegelaten en de veroordeling was daar.

Toch zet deze uitspraak de deur open voor allerlei gedoe. Immers, omdat over ‘actief meewerken’ wordt gepraat kan de politie je bijvoorbeeld niet dwingen om een toegangscode te noemen. Bovendien is jouw privacy natuurlijk wel ernstig geschonden als je onschuldig bent en het halve politiekorps jouw stomende naaktfoto’s gevoelige bankgegevens heeft bekeken. Tot slot is de vraag wat er gebeurt als men op zoek gaat naar bewijs voor het ene strafbare feit en informatie over een ander strafbaar feit tegenkomt. De minister beloofde in 2017 al met wetgeving te komen. Deze is toevallig vandaag ingegaan.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *