Want ondanks dat de ruimte in principe mogelijk oneindig is, zweeft er genoeg troep rond om NASA hoofdbrekens te bezorgen. Maar hoe is (slechte) muziek dan de oplossing?
Het heelal lijkt zo’n grote plek, en dat is het ook. Toch hebben we het voor elkaar gekregen om een permanente ring met rotzooi rond onze planeet te krijgen. Afval van ruimteschepen, stukjes isolatiemateriaal wat wel eens afbreekt, maar ook stenen en ander gedoe uit de ruimte zorgt ervoor dat peperdure satellieten beschadigd raken.
Australië heeft daar een mooie oplossing voor. De Murchison Wide Field Array is een verzameling antennes die luistert naar FM-uitzendingen. Ja, die FM. Onze planeet stuurt continu een mooi signaal de ruimte in, en elke keer als deze wat tegen komt kaatst hij terug naar de oppervlakte. De array luistert daarnaar en kan zo objecten van minimaal 1 meter groot volgen tot op 1000 kilometer afstand.
Op dit moment bestaat het systeem uit allemaal vlakken van 4 bij 4 antenne’s. Er zijn 128 van deze vlakken in Australië waardoor dus in totaal 2048 antennes continu naar de FM-band luisteren en zo rommel from spaaace volgen. Zo weten de ruimtevaartinstanties hoe ze hun stervensdure speeltjes moeten draaien zodat ze zo min mogelijk troep te verwerken krijgen.
Dus de volgende keer als je weer eens niets leuks kan vinden op de radio, bedenk dan dat wat je hoort er mogelijk voor zorgt dat je vanavond wel satelliet-tv hebt. Of daar vervolgens wat leuks op te bekijken is, is een tweede…
