Een aantal zul je er gezien hebben, de meeste waarschijnlijk niet.
2017 was een interessant filmjaar met een hoop pulp, maar ook een hoop artistieke meesterwerkjes. Dat bleek al in februari van dit jaar, toen artsy drama Moonlight het tijdens de Oscars opnam tegen musical-revival La La Land. Ook staat Hollywood al maandenlang in het teken van #metoo; iets wat de kwaliteit van veel films in (post)productie wellicht heeft aangetast. Desalniettemin zijn er dit jaar een aantal bijzondere uitschieters geweest en die mogen nog eventjes extra in het zonnetje worden gezet. Oh, en spoiler alert: Ik vond The Last Jedi compleet waardeloos, dus die zul je niet in dit lijstje terugvinden.
Spelregels: De film moet dit jaar uitgekomen zijn, een redelijk hoog IMDB-cijfer hebben gekregen, iets unieks hebben neergezet en uiteraard vermakelijk zijn geweest. Omdat die laatste drie criteria behoorlijk subjectief zijn, is het lijstje in willekeurige volgorde opgebouwd. Ben je het er niet mee eens, laat dan in de comments weten welke film jij graag terug had gezien in dit lijstje. Actie!
Get Out – IMDB 7,7
Het horrorgenre zit wat mij betreft al sinds de popularisering van het genre in de jaren ’80 vast in een sleur. Dat maakt het enige genre dat daadwerkelijk ‘eng’ moet zijn juist ontzettend voorspelbaar. Get Out van comedian Jordan Peele neemt een loopje met het genre en zet daarmee een van de meest bijzondere, revolutionaire en spannende horrorfilms ooit neer. Tegelijkertijd is het een dissectie van racisme, discriminatie en het genre zelf.
[gv data=” DzfpyUB60YY”][/gv]
Logan – IMDB 8,1
Degenen die Logan hebben gezien, weten direct waarom de X-Men-spin-off zo verrassend was. Het superheldengenre sloeg in als een bom maar werd net zo snel weer oud. Logan durft stappen te zetten die nog geen enkele andere Marvel-geïnspireerde film heeft durven zettenme. Tevens is de film een testament voor westerns, roadtrip-films en het superheldengenre zelf. Oh, en dan is er nog de meesterlijke performance van Hugh Jackman in combinatie met belachelijk brute actiescènes.
[gv data=”Div0iP65aZo”][/gv]
Dunkirk – IMDB 8,2
In de aanloop naar Christophen Nolan’s oorlogsfilm was ik zachtst gezegd zeer sceptisch over Dunkrik. Mijn verwachtingen werden enigszins waarheid, al waren critici het daar totaal niet mee eens. De reden dat Dunkrik toch in dit subjectieve lijstje mag, is ironisch genoeg vanwege het gebrek aan geweld. Laat het aan Nolan over om een oorlogsfilm te maken met nauwelijks twee spetters bloed. Het eindresultaat is een experimentele, bijzondere film die mede door de monsterlijke ‘score’ van Hans Zimmer tot de laatste minuut spannend blijft.
[gv data=”F-eMt3SrfFU”][/gv]
The Killing of a Sacred Deer – IMDB 7,4
Van oorlog, drama en genre-bending meesterwerken naar The Killing of a Sacred Deer. Eigenlijk kan deze film – die de meesten waarschijnlijk (en logischerwijs) niet gezien hebben – bezoekers alleen compleet teleurstellen of volledig wegblazen. Regisseur Yorgos Lanthimos, die eerder het vergelijkbare The Lobster maakte, neemt wederom een loopje met realiteit en maakt een surrealistisch verhaal over familie dat continue uitlokt tot filosofische gedachtes. Oh, en Colin Farrell is zoals in The Lobster weer meesterlijk.
[gv data=”CQFdGfwChtw”][/gv]
The Death of Stalin – IMDB 7,6
Waar The Killing of a Sacred Deer surrealistisch te noemen is, kan ik The Death of Stalin niet anders typeren dan absurdistisch en hilarisch. De film speelt zich af in communistisch Rusland van de jaren ’50, waar na de dood van Stalin een machtsstrijd plaatsvindt tussen allerlei kopstukken. Het grappige zit hem daarentegen niet alleen in de situaties en de dialoog, maar vooral in de Amerikaanse- en veelal Brtise accenten van de acteurs. Het over-de-top communistische sausje in combinatie met totaal niet authentieke accenten is al een mention op deze lijst waard, maar dan zou ik de film volledig onderwaarderen.
[gv data=”kPpXFnHoC-0″][/gv]
Baby Driver – IMDB 7,7
Comedy-regisseur Edgar Wright (Shaun of the Dead, Scott Pilgrim vs. The World) laat zich wederom van een unieke kant zien met Baby Driver. ‘Verrassend’ en ‘uniek’ zijn gigantische understatements als je het over deze film hebt, want dit pareltje over een ‘getaway driver’ is volledig geschreven op de fantastische soundtrack. Dat betekent dat alle handelingen, actiescènes en achtervolgingen precies bij de muziek passen en veelal op de maat worden uitgevoerd. Voeg daar een monsterlijke supporting cast aan toe (Kevin Spacey, John Bernthal, Jon Hamm, Jamie Foxx) en je hebt een meesterwerk. Ja, het is zo episch als het klinkt!
[gv data=”z2z857RSfhk”][/gv]
Logan Lucky – IMDB 7,1
Hoewel ik dit lijstje zo gevarieerd mogelijk wil houden, valt Logan Lucky wat betreft genre een beetje in de hoek van Baby Driver. Nee, niet omdat de gehele film om de muziek draait, maar vanwege de prachtige combinatie van actie, komedie en stevig acteerwerk. Logan Lucky wordt geregisseerd door Steven Soderbergh (Ocean’s-serie) en past perfect in dat rijtje. Een heist, interessante personages en tevens interessante acteurs (waaronder Adam Driver, die wat mij betreft altijd een win is) en een monsterlijke post-Bond-rol voor Daniel Craig. Serieus, hij is een complete mafkees is Logan Lucky. Checken!
[gv data=”aPzvKH8AVf0″][/gv]
Good Time – IMDB 7,4
Waar veel van de bovenstaande titels hun plaatsje verdienen door geniale concepten en de prachtige uitwerking daarvan, feature ik Good Time tevens om een andere reden. Een van de hoofdrollen wordt namelijk vertolkt door ‘mister gay ass vampire’ Robert Pattinson. Jazeker, de acteur die wereldberoemd werd door de Twilight-saga is nu een crimineel en hij speelt verrassend goed. Good Time is een solide crime-drama maar markeert voor mij vooral het begin van een serieuze acteercarrière voor Pattinson.
[gv data=”AVyGCxHZ_Ko”][/gv]
Blade Runner 2049 – IMDB 8,4
Ik was niet jaloers op Denis Villeneuve (Arrival, Sicario) toen hij de opdracht kreeg om een vervolg te maken op de sci-fi-klassieker van dezelfde naam. Blade Runner zette in 1982 bijna eigenhandig het dystopiaanse sci-fi-genre op de kaart, maar sprong er vooral uit door de prachtige (praktische) visuals. 2049 gaat de voorganger op sommige vlakken daarentegen voorbij. De cinematografie is meesterlijk, de sound design is buitenaards en de gehele film is een zorgvuldige ontleding van wat het betekent om een mens te zijn.
[gv data=”gCcx85zbxz4″][/gv]
Split – IMDB 7,3
We sluiten deze lijst af met Split, M. Night Shyamalan’s meest recente film over bovennatuurlijke dingen. Jazeker, de regisseur van onder andere The Sixth Sense en het verschrikkelijke Signs scoort weer eens. Want na die eerstgenoemde film heeft de Indiër wat mij betreft alleen maar pulp gemaakt. Split wijkt daarentegen af van Shyamalan’s alom aanwezige ‘verrassende plottwist’ op tweederde van de film. In plaats daarvan zet James McAvoy (X-Men, Filth) een geniale schizofrene performance neer en is de pay-off bevredigend en tof. Geen meesterwerk, maar zeker een verassing van de hand van een afgeschreven regisseur.
[gv data=”aUMQ9jW2qAw”][/gv]
We maakten recentelijk ook een lijstje van tofste Netflix-series uit 2017. Die check je hier.
Foto @BabyDriver/SonyPicturesEntertainment
