De mogelijkheden, bijvoorbeeld medisch, lijken eindeloos.
Nog niet zo lang geleden was 3D-printing iets voor de toekomst. Inmiddels is het fenomeen ingeburgerd en is het tijd voor vernieuwing. Deze is er met de 3D-bioprinter.
Het Laboratory of Applied Photonics Devices (LAPD), onderdeel van de Zwitserse EPFL School of Engineering ontwikkelde dit revolutionaire apparaat samen met de Universiteit van Utrecht. Eerder deze week presenteerden zij de eerste 3D-bioprinter op het congres ‘Advanced Materials’.
Deze manier van printen maakt het mogelijk om in seconden levend weefsel te printen. Deze techniek, die officieel ‘volumetrisch bioprinten’ heet, maakt gebruik van laser om de stamcellen in een hydrocel te isoleren en vervolgens te printen tot een nieuw levend object.
De onderzoekers gaven ook een filmpje vrij, waarin te zien is hoe de bioprinter werk.
[gv data=”93__9ZFI4yI”][/gv]
De techniek beschadigt het weefsel en de cellen volgens de onderzoekers niet. Daarmee zijn er bijzonder veel toepassingen mogelijk.
Zo printte men als voorbeeld al een meniscus, hartklep en complex onderdeel van het dijbeen geprint. De onderzoekers gaven aan dat deze technologie op te schalen is naar massaproductie. Men verwacht dat allerlei medische implantaten en cosmetische materialen op deze manier kunnen worden geprint. Hierdoor kan men bij operaties of transplantaties lichaamseigen materialen of in ieder geval natuurlijke materialen gebruiken. Dit maakt het risico op afstotingsverschijnselen kleiner. Uiteraard zal er nog een flink testtraject gevolgd moeten worden voor de eerste geprinte meniscus in de voetbalknie kan. Gebaseerd op eerdere 3D-printing ervaring is te verwachten dat ook de prijs van een medische behandeling daarmee flink kan dalen.
Overigens kan men gelijk iets verzinnen om de digitale beveiliging te optimaliseren. De ‘levende vinger’ voor een vingerafdrukslot komt immers ook makkelijker onder handbereik.
De volledige wetenschappelijke uitleg van 3D-bioprinting kun je hier nalezen.
