Geen dag zonder nieuws over de metaverse. De volgende stap in internet, wordt het ook genoemd. Maar op dit moment is de metaverse helemaal niet mogelijk…
Bijna alle grote (tech-) bedrijven werken aan de hardware om er toegang toe te krijgen. Het lijkt er steeds meer op dat dit uiteindelijk het volgende grote communicatieplatform op de schaal van het wereldwijde web kan worden. Spannende tijden, maar is het eigenlijk wel mogelijk? Intel, toch geen kleine speler, zegt dat het uiteindelijk nog ver weg is.
Metaverse niet mogelijk
Eigenlijk is het best logisch, waarom het nu (nog) niet mogelijk is. Intel zegt dat als we ‘immersive computing’ echt op gang te brengen, we een 1000x hogere rekenefficiëntie nodig hebben van de allerbeste tools van vandaag.
Raja Koduri, een senior VP bij Intel legt uit: “Echt persistent en meeslepend computergebruik, op schaal en toegankelijk voor miljarden mensen in realtime, vereist nog meer. Namelijk een 1000-voudige toename van de computerefficiëntie ten opzichte van de huidige stand van de techniek.” Hiernaast hebben we volgens Koduri naast hardware, ook nieuwe software-architecturen en algoritmen nodig.
Drempel
Er is geen duidelijke drempel voor hoeveel rekenkracht de metaverse nodig heeft. Sommigen zouden zeggen dat de metaverse al in een rudimentaire vorm bestaat. De verklaring van Intel brengt echter wel een punt naar voren. Want wil de metaverse overtuigende sociale interacties bieden aan een brede groep mensen, dan hebben we waarschijnlijk een enorme verbetering van de verwerkingsefficiëntie nodig. We hebben gewoon meer kracht nodig om al die VR- en AR- spellen mogelijk te maken.
En het is meer dan alleen maar wat eenvoudige avatars weergeven. De metaverse bevat alles! Volgens Koduri “overtuigende en gedetailleerde avatars met realistische kleding, haar- en huidtinten – allemaal in realtime weergegeven. En gebaseerd op sensorgegevens die real-world 3D vastleggen objecten, gebaren, audio en nog veel meer. Denk aan gegevensoverdracht met superhoge bandbreedtes en extreem lage latenties. Aan een persistent model van de omgeving, dat zowel echte als gesimuleerde elementen kan bevatten.” Om dit te realiseren, dat kost nog wel wat tijd.
