Wetenschappers gebruiken dode spinnen en veranderen ze in robots

Wetenschappers gebruiken dode spinnen en veranderen ze in robots

Wetenschappers gebruiken dode spinnen en veranderen ze in robots

Nee, dit is geen horrorfilm. Wetenschappers gebruiken daadwerkelijk lijken van spinnen om robots van ze te maken.

De wetenschap staat voor niets. Nu ook weer komen wetenschappers met innovatieve oplossingen. Mechanische ingenieurs van de Rice University hebben spinnenkadavers veranderd in wat ze ‘necrobots’ noemen, die kunnen functioneren als mechanische grijpers.

Dode spinnen veranderen in robots

Het gebruik van dierkenmerken of componenten om robotsystemen te creëren is geen nieuwigheid in onderzoek. In bio-geïnspireerde benaderingen kijken onderzoekers naar de fysieke morfologie van een dier voor ontwerpideeën en implementeren deze in complexe technische systemen. In biohybride systemen dienen levende of actieve biologische materialen als basis voor een systeem dat zorgvuldig en nauwkeurig onderhoud vereist.

Nu heeft het Rice University-team de wetenschap nog een stap verder gebracht. Dit door dode spinnen te ´hergebruiken´ als mechanische grijpers. Het heet ‘necrobotica’. Co-auteur van de studie, Daniel Preston, legt uit dat het laboratorium van het team gespecialiseerd is in zachte robotsystemen die vaak niet-traditionele materialen gebruiken, in tegenstelling tot harde kunststoffen, metalen en elektronica.

Reden

“De spin valt in deze onderzoekslijn”, zegt hij. “Het is iets dat nog niet eerder is gebruikt, maar veel potentieel heeft.” In tegenstelling tot mensen en andere zoogdieren die hun ledematen bewegen door tegengestelde spieren te synchroniseren, gebruiken spinnen hydraulica. Wanneer ze sterven, verliezen ze het vermogen om hun lichaam actief onder druk te zetten. Daarom krullen ze op.

Ze hebben alleen buigspieren, waardoor hun benen naar binnen kunnen krullen, en ze strekken ze naar buiten uit met hydraulische druk. Interne kleppen in de hydraulische kamer van de spinnen stellen hen ook in staat om elk been afzonderlijk te bedienen. De onderzoekers hebben nu een manier gevonden om dit mechanisme te benutten. “Er zijn veel pick-and-place-taken waar we naar kunnen kijken, repetitieve taken zoals het sorteren of verplaatsen van objecten op deze kleine schaal, en misschien zelfs dingen zoals het assembleren van micro-elektronica”, zegt Preston.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *