Wetenschappers worstelen al jaren met het idee om een oneindige hoeveelheid zonne-energie te verzamelen in de ruimte en die naar de aarde te sturen. Onlangs zijn er grote stappen gemaakt om van deze plannen een realiteit te maken.
Wetenschappers van JAXA, een Japanse ruimtevaartorganisatie, zeggen een doorbraak behaald te hebben op het gebied van draadloze energie-overdracht. Het is het team gelukt om 1.8 kilowatt meer dan 50 meter te verplaatsen naar een kleine ontvanger zonder draden te gebruiken.
Elektronische theekan
1.8 kilowatt is net genoeg stroom om een elektronische theekan te voorzien van energie, maar het is een belangrijke stap die uitgebreid kan worden om uiteindelijk zonne-panelen in de ruimte te laten zweven en die energie naar de aarde te sturen.
Vooral de nauwkeurigheid speelt hierbij een grote rol, en het experiment van JAXA toont aan dat deze precisie dus wel degelijk mogelijk is. Het voordeel van deze zonnepanelen in de ruimte is natuurlijk dat ze geen last hebben van bewolking of dag/nacht verschillen. Ze kunnen zich gewoon constant op de zon richten en dat levert veel meer duurzame energie op. Bekijk onderstaande video om een idee te krijgen van JAXA’s futuristische plannen.
[gv data=”D56vRfv71OA”][/gv]
De sterkste raket met de laagste lanceerkosten (Falcon Heavy van SpaceX) kan op dit moment voor ongeveer $85.000.000,- maximaal 6400 kg in een Geostationaire baan brengen. (Er van uitgaande dat de eerste lancering succesvol is en de kosten kloppen.)
Een 250W zonnepaneel weegt gemiddeld 20 kg kaal (zonder bekabeling, convertors, transmissieapparatuur, enz.) . Per lancering kun je er dus maximaal 320 meenemen. Lanceerkosten per zonnepaneel komen dan neer op $265.625,-. Gemiddeld kost een zonnepaneel van 250W ongeveer $250,-.
Op aarde kun je dus voor hetzelfde geld meer dan 1000 zonnepanelen neerleggen. Een betere keuze is dan om er 500 panelen voor neer te leggen en accu’s te gebruiken voor lokale opslag. Je maakt mij niet wijs dat het rendement van een zonnepaneel in de ruimte meer dan 500 keer beter is dan op aarde.
Alle berekeningen zijn even snel en kort door de bocht. De werkelijkheid is ongetwijfeld nog veel slechter door het lage rendement van draadloze energieoverdracht. Daarnaast kun je in de ruimte niet de goedkope Chinese standaardpanelen gebruiken en schiet de prijs dus compleet door het plafond.
Mooi onderzoek, maar niet voor deze toepassing….
Denk je dat wetenschappers in kwestie daar zelf niet aan gedacht hebben? 🙂
Ze gaan geen zonnepanelen de lucht in schieten. Ze gaan zonnecollectoren plaatsen; holle spiegels die gemaakt kunnen worden van folie die enkele grammen per vierkante meter weegt. Die verzamelen het licht in een convertor die de warmte omzet in electricitei. Datzelfde principe,wordt op aarde ook gebruikt om sterlingmotoren aan te drijven.
Nee, kosten zijn het probleem niet, maar de betrouwbaarheid van de overdracht. Draadloos betekent dat er iets van microgolven worden gebruikt en als dat aan de wandel gaat over de planeet… brrr…