Met de Netflix feature Shuffle Play kun je ‘willekeurig’ iets kijken, maar mijn ervaring was een serie van hilarische missers van de streamingdienst.
Netflix introduceerde vorig jaar de Shuffle Play feature, waarmee door keuzestress getroffen kijken iets willekeurigs konden aanslingeren. Op zich een hartstikke leuk concept voor als je je avontuurlijk voelt en iets nieuws wilt proberen. Helaas is mijn ervaring met Netflix Shuffle Play tot dusver pure motivatie voor een passiefagressieve facepalm.
Netflix Shuffle Play
Gisteravond voelde ik me uitzonderlijk avontuurlijk tijdens het eten. ‘Gooi maar iets mijn kant op’, zei ik nonchalant tegen Netflix. Het streamingplatform liet het complexe, geavanceerde algoritme ratelen om de perfecte suggesties aan me voor te schotelen. Het bleek daarentegen meer een practical joke dan een geïnformeerde suggestie.
De eerste hit van Netflix Shuffle Play was de show Unbelievable. Een stevige aanrader, geweldige detective miniserie. Helaas had ik die show letterlijk de avond daarvoor afgekeken. Er zat nog geen 24 uur tussen mijn Unbelievable binge-sessie en Netflix’ suggestie om het nog een keer dunnetjes over te doen.
Vervolgens kreeg ik Lupin, Bridgerton en het laatste seizoen van The Crown voorgeschoteld. Je raadt het al; allemaal series die ik (of mijn lieftallige vriendin) in de afgelopen paar maanden gecheckt heb.
De epische suggestie-spree sloot af met de suggestie om de zevende aflevering van het tweede seizoen van Mindhunter te kijken. Wederom; die show zit nog uitzonderlijk fris in m’n geheugen, laat staan dat ik vanaf de zevende aflevering ‘opnieuw’ wil beginnen.
Groeiruimte mogelijk
Na vijf absurde hits kreeg ik uiteindelijk een leuke show voorgeschoteld. Dat neemt niet weg dat er nog genoeg groeiruimte mogelijk is de voor de Shuffle Play feature van Netflix. Natuurlijk is willekeurig daadwerkelijk willekeurig. Je kunt dus een serie slechte suggesties achter elkaar krijgen.
Toch faalt het algoritme een beetje; je zou in elk geval niet de laats gekeken show direct voorgeschoteld moeten kunnen krijgen. Ook midden in een tweede seizoen van een reeds bekeken show beginnen voelt tamelijk nutteloos.
Als die kinderziektes uiteindelijk opgelost zijn, zou de Shuffle Play weldegelijk een zeer welkome toevoeging aan de dienst kunnen zijn. Met al die uiteenlopende content en al die suggesties kan het soms juist prettig zijn om je ‘Netflix op de achtergrond tijdens het eten’ moment aan het lot over te laten. En met lot bedoel ik natuurlijk een algoritme dat je voorkeuren meeneemt, maar ook in elk geval een beetje rekening houdt met wat je letterlijk de avond daarvoor hebt gedaan.
