Niet je ouders, maar je overheid die bepalen hoe lang een kind gamet. China zet een bizarre limiet op het aantal uren dat kinderen kunnen gamen per week.
Als je bent opgegroeid in de tijd dat videogames bestonden, herken je het vast. Je moeder wil dat jij je kamer opruimt, maar jij wil even dit level halen. Moeder boos, jij boos, moeder zet jouw console achter slot en grendel en jij nog bozer. Vervelend, maar ‘het hoort erbij’. Bovendien gaat dit om een huiselijke situatie.
Overheid bepaalt gametijd kinderen
Het is dus ietwat bizar dat de overheid bepaalt wanneer ‘jouw console achter slot en grendel eindigt’. In China gebeurt het echt: China reguleert hoe lang kinderen mogen gamen. Dat is geen nieuws, wel nieuws is dat de restricties nu wel echt ver gaan.
3 uur per week
Het resultaat: kinderen in China kunnen alleen gamen tussen 20:00 en 21:00 op vrijdag, zaterdag, zondag en op feestdagen. Dat melden meerdere bronnen, waaronder Reuters. Het ging in China al om een restrictie van 1,5 uur per dag (elke dag) en drie uur tijdens weekenden en feestdagen. Een flinke verandering, dus.
Reguleren
Hoe het gereguleerd gaat worden: het grootste probleem zit hem in de mobiele games. Ontwikkelaars hiervan, in ieder geval de Chinese, moeten voor iedereen onder de 18 die zich registreren de servers dichtgooien op alle momenten behalve de aangegeven ‘game-uren’. Hoe leeftijden worden gecheckt en of je niet gewoon je ouders’ telefoon kunt jatten, is niet bekend. Van dat laatste wordt wel gezegd dat China verwacht dat ouders het gamen van hun kinderen ook een beetje in de gaten te houden.
Anti-verslaving
Dit dus om overmatig gamen – dan wel een gameverslaving – voor kinderen in China tegen te gaan, ondanks hoe goed of slecht het voor je is. China vindt namelijk dat de huidige generatie kinderen en tieners de toekomst moeten vormen en elke vorm van bescherming voor de mentale gezondheid is een goede vorm. Drastisch, maar een bijzondere manier om het aan te pakken. En een nieuwe manier om blij te zijn dat je nog de hele avond Fortnite mag spelen: kinderen in China, die mogen pas weinig gamen.
