Het is zachtst gezegd een interessante week geweest voor ChatGPT ontwikkelaar OpenAI. Wat begon met het abrupte ontslag van de CEO van het bedrijf, Sam Altman, lijkt nu voorlopig even abrupt beteugeld met zijn terugkeer. Details blijven vaag en druk bediscussieerd, maar in de kern van de consternatie lijkt een scheuring te ontstaan tussen twee kampen binnen het bedrijf. Aan de ene kant van het conflict staat een groep mensen die een langzamer tempo eisen en willen dat de gevaren van “AI” serieus worden genomen. Aan de andere kant – het kamp van Sam Altman – staat een groep die het klassieke credo van “move fast and break things” voor evangelie aanzien. Heeft die laatste groep nu gewonnen?
Een week lang strijd
Het plotselinge ontslag van Sam Altman kwam als een verrassing voor velen. De raad van het bedrijf had besloten dat Altman beter kon vertrekken. Binnen no time werd hem een baan aangeboden bij de grootste geldschieter van OpenAI, Microsoft. Vanuit die hoek werd van de meet af aan stevig gemord over het ontslag van Altman. Het lijkt er dan ook op dat Microsoft druk heeft uitgeoefend op OpenAI om Altman terug te nemen. Maar ook intern was er protest: werknemers van het bedrijf dreigden Altman te volgen als deze niet werd teruggenomen.
De raad gaf aan dat Altman niet altijd open kaart had gespeeld met de raadsleden en dat dit nu de reden was voor ontslag. Greg Brockman, medeoprichter van OpenAI, nam per direct ontslag. Het eerste teken van onvrede over het ontslag binnen het bedrijf. Niet lang daarna lijkt de raad te hebben gesproken met Altman over een mogelijke terugkeer. Die eerste pogingen leidden tot niets. Een aankondiging dat Emmett Shear de rol van OpenAI CEO op zich zou gaan nemen volgde.
Ineens ging het roer weer om: op dinsdag 21 november, slechts 4 dagen na het ontslag van Altman, plaatste OpenAI op social media dat de oude CEO weer zal terugkeren. Achter de schermen moet er een hoop zijn gebeurd bij OpenAI. Meerdere journalisten menen inzicht te hebben in wat daar is gebeurd. Duidelijk is dat, hoewel de oorlog gewonnen lijkt, er nog de nodige rommel op te ruimen is. Om nog maar te zwijgen over de wederopbouw.
Aanjagers versus sceptici
Altman en Microsoft zijn de duidelijke winnaars van het hele debacle. Altman vertegenwoordigt de stroming binnen het bedrijf die “AI” zo snel mogelijk wil commercialiseren, ondanks publieke erkenning van de noodzaak tot regulatie van “AI”. Of ze AGI – “AI” op menselijk niveau, het beoogde einddoel van de huidige ontwikkelingen – nu als panacee zien voor alles wat er mis gaat in de wereld, of gewoon rendement willen zien van hun investeringen: dit kamp wil koste wat kost zo snel mogelijk “AI” blijven ontwikkelen.
Aan de andere kant de zogenaamde “AI doomers.” Zij menen dat de risico’s van een ongecontroleerde “AI” wapenrace veruit te groot zijn. Er wordt zelfs gespeculeerd dat de raadsleden middels het ontslag van Altman het bedrijf willens en wetens wilden doen imploderen. Zij vrezen voor de gevolgen als het Altman kamp hun zin blijft krijgen.
Het gat tussen de huidige generatieve modellen en het voorlopig volstrekt hypothetische idee van een AGI is enorm. Het is dan ook maar zeer de vraag of de “AI” doomers de juiste schadelijke gevolgen van “AI” op het oog hebben. Wel zeker is dat ze met hun onhandige poging Altman een halt toe te roepen hun hand volledig verspeeld hebben.
Meer over OpenAI:
Veiligheidschef OpenAI neemt ontslag
ChatGPT ontwikkelaar OpenAI mogelijk volgend jaar al bankroet
